Ένα ωραίο παγωτάκι είναι και τέλειο σαν επιδόρπιο αλλά και πολύ δροσιστικό με τέτοια ζέστη.
Δίνω λοιπόν μια πανεύκολη συνταγούλα, εντελώς παλιομοδίτικη για σπιτικό παγωτό για να αποφύγετε όσο γίνεται τα αγοραστά! Είναι για μικρούς και μεγάλους και μπορείτε να το διανθίσετε με κακάο, αμύγδαλα καραμελέ σπασμένα, καφέ, chocolate chips και ότι άλλο φανταστείτε.

Παγωτό κρέμα
Υλικά:
1 κουτί μόρφατ (εδώ δεν κάνω διαφήμιση αλλά δεν υπάρχει άλλο προϊόν στην αγορά που να μπορεί να αντικαταστήσει τη μόρφατ σ' αυτή τη συνταγή)
1 γάλα ζαχαρούχο που το έχουμε αφήσει 1 ώρα στο ψυγείο
1 γάλα εβαπορέ που το έχουμε αφήσει 1 ώρα στην κατάψυξη
2 φακελάκια βανίλια

1. Στο μίξερ αδειάζουμε τη μόρφατ και το ζαχαρούχο και χτυπάμε σε δυνατή ταχύτητα, αρκετή ώρα μέχρι να τριπλασιασθούν σε όγκο τα υλικά. Χαμηλώνουμε την ταχύτητα του μίξερ και σιγά-σιγά (για να μην πεταχτεί σ' όλη την κουζίνα) προσθέτουμε το εβαπορέ και τις βανίλιες. Ανακατεύουμε πολύ καλά. Αδειάζουμε κατά προτίμηση σ' εκείνο το μεταλλικό παραλληλόγραμμο σκεύος για παγωτό της γιαγιάς και αφήνουμε στην κατάψυξη για 3-4 ώρες ή μέχρι να παγώσει. Σε 2 μέρες το ξαναφτιάχνουμε γιατί είναι σίγουρο -ειδικά αν έχουμε παιδάκια- ότι θάχει τελειώσει.

Επιτέλους Διακοπές

Διακοπές!! Απίθανη λέξη! Οι περισσότεροι από μας όλο και κάπου πάμε διακοπές. Έτσι συνήθως κάνουμε ανάπαυλα και από το μαγείρεμα, γιατί χρειάζεται και αυτό. Όμως ακόμα και στις διακοπές δεν σταματάμε να γευόμαστε, να οσφριζόμαστε και να απολαμβάνουμε ένα καλό γεύμα. Και καλό γεύμα δεν σημαίνει να φάμε μεγάλες ποσότητες και το οτιδήποτε μας σερβίρουν αδιαμαρτύρητα. Καλό γεύμα σημαίνει ποιοτικό φαγητό, φτιαγμένο με αγάπη και μεράκι άσχετα αν είναι σε μια απλή ψαροταβέρνα δίπλα στο κύμα ή σ’ ένα ακριβό εστιατόριο στη Μύκονο. Η μαγεία του σωστά μαγειρεμένου ψαριού στα κάρβουνα είναι ασυναγώνιστη και με το πιο gourmet πιάτο σε εστιατόριο υψηλών προδιαγραφών, ειδικά στις διακοπές που πρέπει να ξαναγυρνάμε στην απλότητα και την καθαρότητα των απλών Ελληνικών γεύσεων για να μην ξεχνάμε και την ταυτότητά μας, αλλά και γιατί ένα ελαφρύ γεύμα χωρίς περιπλοκότητα μας βάζει σε άλλους ρυθμούς, χαλαρωτικούς που μας ξαναθυμίζουν τι χρειάζεται ένας άνθρωπος για να είναι ευχαριστημένος. Δηλαδή ζωή χωρίς τρεχάλα και δήθεν, ζωή που μέσα από την απλότητα της μπορεί να είναι πολύ πλούσια από τη χαρά της ύπαρξης, έστω και για λίγο, με βασικά υλικά. Λοιπόν, φέτος στις διακοπές, ας απολαύσουμε το φρέσκο ψαράκι μας και τα χορταράκια μας ή την θεσπέσια χωριάτικη, ντυμένοι απλά, καλοκαιρινά και ας αφήσουμε πίσω όλα αυτά που κάνουν την ζωή μας περίπλοκη και χωρίς ουσιαστική ικανοποίηση. Καλές διακοπές!!

Ορισμοί:
1. Φρέσκο ψαράκι: αυτό σημαίνει ότι πρέπει το ψάρι μας να είναι πάντα το περισσότερο ημέρας. Το ψάρι από την στιγμή που θα ψαρευτεί αρχίζει και μπαγιατώνει. Δεν είναι σαν το κρέας που είναι καλύτερο άμα σιτέψει! Τα μεγάλα ψάρια είναι δύσκολο να καταλάβουμε τώρα πια αν είναι φρέσκα ή όχι γιατί υπάρχουν τρόποι να τα κάνουν να μοιάζουν φρέσκα. Μια σίγουρη συνταγή είναι η σάρκα τους να μοιάζει σφριγηλή και σφικτή, να μυρίζει ωραία "ψαρίλα" και να έχουμε εμπιστοσύνη σε αυτόν που μας τα προτείνει. Τα μικρά ψαράκια τύπου γαύρος, σαρδέλλα, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να έχουν σταγόνα αίμα επάνω τους.
2. Θεσπέσια χωριάτικη: είναι εκείνη η σαλάτα που δεν είναι σερβιρισμένη σε μπολ σαλάτας του σεφ, αλλά σε βαθύ κλασσικό πιάτο. Περιέχει απαραιτήτως τα κλασσικά συστατικά αλλά απογειώνεται αν προστεθεί και λίγη κάπαρη. Και φυσικά τα κρεμμύδια και τα αγγούρια σε λογικές ποσότητες.
3. Δήθεν: Εδώ δεν θα κάτσω να αναλύσω τη λέξη γιατί θα μου πάρει σελίδες ολόκληρες. Θα δώσω όμως ένα έναυσμα για σκέψη με την ελπίδα να βοηθήσω κάποιους να βιώσουν την ζωή τους με λιγότερο άγχος. Αν όλοι βγάζαμε τα ρούχα μας (γιατί δεν υπήρχε η κοινωνική αναγκαιότητα), τότε όλοι θα μοιάζαμε ίδιοι!!